"ÇOCUKLUK HİSSİM"

"ÇOCUKLUK HİSSİM"
Annem babamı kaybettiği zaman genç bir kadındı. Onun ölümünden sonra asıl oturduğumuz büyük pembe evden çıkmış ve yanındaki küçük eve girmiştik. Ben, b ir müddet için dayılarımın yanında kalıyordum. Fakat, babamın yerine bir başkasının geleceğini bana ihsas ediyorlar ve beni hissen hazırlıyorlardı. Bir gün, dayımla o küçük eve gittik. Annem yeni bir elbise giymiş beni güler yüzle karşıladı. İçeride yabancı bir bey oturuyordu ve annem onun yanında eskiden adet olduğu üzere kapanmadan geziyordu.
Vaziyeti anladım, fakat babamın yerinde gördüğüm bu adama tahammül edemeyecektim. Baktım, duvarda babamın palası asılı. İçimden gelen bir hisle ona sarılmak ve hiç kabahat ve kusuru olmayan bu beye saldırmak istedim. Fakat, derhal bir şey söylemeden bu hislerimi yendim ve kalkarak oradan koşarcasına kaçtım. Bundan sonra aylarca anamı görmedim .
Fakat sonradan o çok asil üvey babam Ragıp Bey ile dost oldum ve bana iyi bir mürebbi oldu. Anamın da genç yaşında böyle bir aile bağını yapmış olmasını takdir ettim. Ancak çocukluk hissim benim babamı kaybetmiş olmama karşı bir isyandan ibaretti.
Gazi Mustafa KEMAL
4 "Afet İnan, Atatürk'ten Hatıralar:2 Kemal Atatürk'ü Anarken, Ankara 1955, s.24

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

MADAM CORİNNE'E MEKTUBU

ATATÜRK'ÜN AMERİKALI KADIN GAZETECİ GLADİS BAKER'E VERDİĞİ MÜLÂKAT

Atatürk’ün Samsun’daki Evi